Η ανάβαση στις κορυφές μπορεί να γίνει από τις ακόλουθες διαδρομές:
Α) Από το Λιτόχωρο φθάνουμε στη θέση "Πριόνια".
Για τον προορισμό αυτό υπάρχουν οι εξής εναλλακτικές δυνατότητες:
Με αυτοκίνητο μπορούμε να πάρουμε το δρόμο,μήκους 18 χμ., ασφαλτοστρωμένο στο μεγαλύτερο μέρος του. Στο μέσον περίπου αυτού του δρόμου, στη θέση "Σταυρός" (945 μ) υπάρχει το καταφύγιο "Δημήτρης Μπουντόλας" του ΕΟΣ Θεσσαλονίκης, που λειτουργεί όλο το χρόνο και παρέχει τροφή και στέγη 2 χμ. πριν φθάσουμε στα "Πριόνια", μια παρακαμπτήριος αριστερά μας, οδηγεί στο κατεστραμμένο Μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου, αξιόλογο κτίσμα του 15ου αιώνα που ανοικοδομείται. Στα "Πριόνια" με το μικρό καταρράκτη, υπάρχει χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και ένα μικρόαναψυκτήριο - εστιατόριο.
Πεζοπορώντας από το Λιτόχωρο, ακολουθούμε το διεθνές ορειβατικό μονοπάτι Ε4. Το μονοπάτι αυτό ξεκινάει από τα Πυρηναία και, διασχίζοντας τα βουνά της Ευρώπης από τα πιο αξιοθέατα μέρητους, καταλήγει στον Ταΰγετο και την Κρήτη.
Το φαράγγι του Ενιπέα, μήκους 10 χμ. περίπου αρχίζει από τα Πριόνια, όπου βρίσκονται και οι πηγές του ποταμού, και περνώντας βόρεια του Λιτόχωρου καταλήγει στη θάλασσα. Το μονοπάτι Ε4, περνώντας από το Λιτόχωρο, διασχίζει το φαράγγι, πότε περνώντας δίπλα από τον Ενιπέα, πότε περνώντας μέσα από πυκνά δάση, καταλήγει μετά από μια θαυμάσια διαδρομή 3,5 περίπου ωρών, μέχρι το παλιό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου και από κει φθάνει στα "Πριόνια". Από τα "Πριόνια" θα πάρουμε το τελευταίο νερό και θα ακολουθήσουμε το ανηφορικό μονοπάτι που συμπίπτει με το Ε4 και είναι σημειωμένο με πινακίδες και κόκκινα σημάδια. Από εδώ ακόμη αρχίζουν τα όρια του Εθνικού Δρυμού, όπου απαγορεύεται το κόψιμο κάθε φυτού. Με μια πορεία 2,5 περίπου ωρών μέσα από πυκνά δάση, θα φτάσουμε στο καταφύγιο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας και Αναρρίχησης "Σπήλιος Αγαπητός" (2.100 μ.). Το καταφύγιο αυτό λειτουργεί από το Μάιο ως τον Οκτώβριο και προσφέρει στέγη, φαγητά και ποτά. Έχει δυναμικότητα 90 ατόμων και διαθέτει επάρκεια νερού και αυτόματο τηλέφωνο. Δέχεται καθημερινά ορειβάτες από τις 6 π.μ ως τις 10 μ.μ, αλλά είναι χρήσιμη η εξασφάλιση θέσεων, τηλεφωνικά.
Από το καταφύγιο αυτό μπορούμε, ακολουθώντας τη διαδρομή τη χαραγμένη με κόκκινα σημάδια και περνώντας από τη θέση "Σκάλα", να φθάσουμε σε 2,5 περίπου ώρες στο Μύτικα, την πιο ψηλή κορυφή του Ολύμπου που κατέκτησε για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 1913 ο Λιτοχωρίτης Χρήστος Κάκαλος, μαζί με τους Ελβετούς Frederic Boissonas και Daniel Baud-Bovy. Από το καταφύγιο "Σπήλιος Αγαπητός" μπορούμε, ακόμη, να ακολουθήσουμε διαδρομές προς το "Οροπέδιο των Μουσών", τις άλλες κορυφές ή και το Μύτικα από τη θέση "Λούκι". Η ανάβαση όμως από τη θέση αυτή χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή , επειδή πέτρες που πέφτουν από προπορευόμενους έχουν προξενήσει ατυχήματα. Τέλος από το Καταφύγιο "Σπήλιος Αγαπητός" το μονοπάτι Ε4, περνώντας από τις κορυφές "Σκάλα" και "Σκόλιο" και το καταφύγιο που βρίσκεται στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στις "Βρυσοπούλες", φθάνει στο χωριόΚοκκινοπηλός, στη θεσσαλική πλευρά του βουνού.
B) Ξεκινώντας πάλι απ' το Λιτόχωρο, θα πάρουμε τον ίδιο αυτοκινητόδρομο που περιγράψαμε παραπάνω, θα περάσουμε το "Σταυρό", απ' όπου θα πάρουμε νερό και, αφού προχωρήσουμε με το αυτοκίνητο άλλα 3 χμ., θα φτάσουμε στη θέση "Γκορτσιά" ή αλλιώς "Διασταύρωση".
Από εδώ αρχίζει ανηφορίζοντας δεξιά το μονοπάτι, ανάμεσα από δάση οξυάς και ελάτων, προς την τοποθεσία "Μπάρμπα" (1.450 μ.) και το "Στράγγο" (1.910 μ.), όπου υπάρχει βρύση με πόσιμο νερό. Βρύση με νερό υπάρχει και στο ενδιάμεσο αυτής της διαδρομής, αλλά τους θερινούς μήνες και κυρίως μετά τον Αύγουστο πιθανόν να είναι στερεμένη. Λίγο πριν από το "Στράγγο" υπάρχει διακλάδωση του μονοπατιού αριστερά, που σε ΙΟ' οδηγεί στη Σπηλιά όπου έζησε για μεγάλο διάστημα ο ζωγράφος Βασίλης Ιθακήσιος, το "’συλο των Μουσών" όπως το ονόμασε ο ίδιος. Από το "Στράγγο" το μονοπάτι οδηγεί στην τοποθεσία "Πετρόστρουγγα" (2.000 μ.), όπου συνήθως υπάρχουν καταυλισμοί τσομπάνηδων. Στη θέση αυτή ετοιμάζεται η ανέγερση ενός νέου ορειβατικού καταφυγίου, σε έκταση που παραχώρησε η Ι. Μ. Αγίου Διονυσίου στον Ορειβατικό Σύλλογο του Λιτόχωρου. Την ανάγκη ύπαρξης αυτού του καταφυγίου διαβλέπει τοΔιαχειριστικό Σχέδιο του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου, και η ανέγερση του θα γίνει με τη συνεργασία του Δήμου και της Διεύθυνσης Δασών. Η πορεία μέχρι εδώείναι 2.5 περίπου ώρες. Στη συνέχεια το μονοπάτι μας οδηγεί στην κορυφή "Σκούρτα" (2.485 μ.), απ' όπου αρχίζει η αλπική ζώνη του Ολύμπου, και από εκεί περνώντας τις θέσεις "Λαιμό", "Καγκέλια", "Πέρασμα" μπαίνουμε στο "Οροπέδιο των Μουσών" και φθάνουμε στο καταφύγιο "Χρήστος Κάκαλος" της Ομοσπονδίας ή στο καταφύγιο "Γιόσος Αποστολίδης" του ΣΕΟ θεσσαλονίκης. Η διαδρομή είναι θαυμάσια και απαιτεί άλλες περίπου 2,5 - 3 ώρες πορείας.
Το καταφύγιο "Χρήστος Κάκαλος" (2.650 μ.) έχει 18 θέσεις και δεξαμενή νερού. Πληροφορίες για τη χρήση του μπορούμε να πάρουμε από το φύλακα του "Σπήλιος Αγαπητός" ή από τον ΕΟΣ Λιτόχωρου. Το καταφύγιο "Γιόσος Αποστολίδης" (2.760 μ.) λειτουργεί τους θερινούς μήνες και προσφέρει τροφή και στέγη σε 80 άτομα. Πληροφορίες μπορούμε να πάρουμε από τον ΣΕΟ. Λιτόχωρου Από τα καταφύγια αυτά μέχρι την κορυφή "Προφήτης Ηλίας" και "Τούμπα" χρειάζονται 20' και μέχρι το "Στεφάνι" ή το "Μύτικα", από το "Λούκι" 1 ώρα.
Γ) Μια μεγάλη διαδρομή για τις κορυφές, στην οποία δεν γίνεται χρήση αυτοκινήτου μετά το Λιτόχωρο, είναι εκείνη που περνά από τις θέσεις "Γκόλνα", "Τσουκνίδα", "Λιβαδάκι", "Καλόγερος". Στη διαδρομή αυτή δεν συναντάμε καταφύγια, εκτός από μια μικρή καλύβα στο "Λιβαδάκι", και συνιστάται η βοήθεια οδηγού.
Στον παρακάτω πίνακα, μπορείτε να κατεβάσετε διάφορους χάρτες σχετικά με τις διαδρομές στον Όλυμπο αλλά μπορείτε να επισκεφθείτε και το δικτυακό τόπου τουΦορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου για περισσότερες πληροφορίες.
πηγη http://www.dion-olympos.gr/el.map
